Ποτέ πιο πριν…

Η Ανίκα ζει μαζί με τον πατέρα της και τη θεία της πάνω από δεκαπέντε χρόνια σε μια χώρα του Βορρά.
Η ίδια, όπως βέβαια και οι δικοί της, έχει γεννηθεί σε μακρινή χώρα της Ανατολής, αλλά ένα τραγικό γεγονός, που συνέβη όταν η Ανίκα ήταν ακόμα δύο χρονών, ανάγκασε όλη την οικογένεια να μεταναστεύσει και να μετακομίζει διαρκώς ολοένα πιο βόρεια.
Η Ανίκα καταπιέζεται από τα αυστηρά ήθη της πατρίδας της, τα οποία οι δικοί της θέλουν να της επιβάλουν.
Είναι στην εφηβεία, αναζητά τρόπους να εκπληρώσει τα προσωπικά της όνειρα, ο έρωτας μπαίνει στη ζωή της… Κι ενώ η Ανίκα προσπαθεί να βρει τον δικό της βηματισμό, το παλιό οικογενειακό μυστικό
έρχεται να υπενθυμίσει πως, σε κάποιες περιοχές της γης, η ελεύθερη έκφραση των συναισθημάτων είναι κάτι απαγορευμένο.
Μια ιστορία για τις ατομικές ελευθερίες και την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Είναι ένα βιβλίο, πέρα από φύλο και ηλικία, που προσεγγίζει ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό της εφηβείας, τον έρωτα και τη σεξουαλική αφύπνιση, μέσα σε ένα ευρύτερο ιδεολογικό και κοινωνικό πλαίσιο, που είναι η πατριαρχία. Στην αφήγηση του συγγραφέα, το σώμα δεν είναι μόνο δίαυλος για ψυχικές και συναισθηματικές διεργασίες, αλλά και για κοινωνικές και κοινωνιολογικές παρατηρήσεις και ερμηνείες. Εν τέλει για τη διαμόρφωση της ταυτότητας ως ατομικού χαρακτηριστικού. Καταφέρνει, λοιπόν, να διευρύνει την οπτική του αναγνώστη επιτρέποντάς του να κατανοήσει ότι είναι η κυρίαρχη κουλτούρα αυτή που διαμορφώνει στάσεις και συμπεριφορές, ακόμα και για ζητήματα αυτοδιάθεσης του σώματος. (Κατερίνα Ζαμαρία, diastixo.gr)

Πρόκειται λοιπόν για μια ιστορία για τις ατομικές ελευθερίες και την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, όπως γράφεται στο οπισθόφυλλο, η οποία αποκτά μεγαλύτερο εύρος όταν συνειδητοποιήσει ο αναγνώστης ότι οι άντρες και οι γυναίκες ορίζουμε στο μέτρο του δυνατού τη ζωή μας. (Μαρίζα Ντεκάστρο/ oanagnostis.gr)

Ο Κοντολέων θίγει με έξυπνο τρόπο μία σειρά από ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους του σήμερα: τη μετανάστευση και την προσαρμογή στη χώρα υποδοχής, την εφηβεία μαζί με τις ανησυχίες της, μία δύσκολη περίοδος της ζωής για τα παιδιά, κατά τη διάρκεια της οποίας οι νέοι ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους, την υποδεέστερη θέση των γυναικών σε πολλές σύγχρονες κοινωνίες, αλλά και το ζήτημα της ελεύθερης έκφρασης και βούλησης και των ατομικών μας ελευθεριών, ακόμη και του δικαιώματός μας στον έρωτα. (Λευκή Σαρακινού, bookpress.gr)