Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πασίγνωστη μεγάλη πόλη, κατέφτασε έναν φοβερός και τρομερός δράκος. Τα βαριά του βήματα ταρακούνησαν τους κατοίκους. Ο δράκος ήρθε πεινασμένος και απειλητικός. Και ήρθε τραγουδώντας!
Δράκος είμαι που πεινάει,
τρώει και δε σταματάει,
Μόνο τ όνομά μου αν βρείτε,
θα με ξεφορτωθείτε.
Άρχισαν λοιπόν οι κάτοικοι της πόλης να μαντεύουν. Μήπως το όνομά του είναι ασυνήθιστο; Αγαμέμνων, Αναξιμένης, Ζήνων, Ηρόδοτος, Δημοσθένης. Ή μήπως πιο συνηθισμένο; Γιαννάκης, Μάκης Λάκης, Σάκης, Τάκης… Ποιο να είναι άραγε το όνομα του δράκου; Κανείς δεν μπορεί να το βρει και ο φόβος μεγαλώνει. Ο φόβος; Είπε το μυρμηγκάκι… Μήπως τον λένε Φόβο;